Nadmierne odczuwanie leków to jedno z najpopularniejszych zaburzeń psychicznych dotykających naszego społeczeństwa, tuż obok depresji. Przyczyny i źródła lęku są różne, jednak niezależnie od nich, przypadłość ta jest bardzo uciążliwa dla chorego. W dłuższej perspektywie znacząco utrudnia funkcjonowanie i może prowadzić do dalszych perturbacji, w tym nadmiaru kortyzolu i zaburzeń snu.
Jakie istnieją zaburzenia lękowe?
Według klasyfikacji ICD-10, zaburzenia lękowe dzielimy na:
- fobie (F40)
- agorafobia (F.40.0)
- fobia społeczna (F40.1)
- fobie specyficzne (F40.2)
- inne zaburzenia lękowe (F41)
- zespół lęku panicznego (F41.0)
- zespół lęku uogólnionego (F41.1)
- mieszane zaburzenia lękowo-depresyjne (F41.2)
- zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne (F42)
- zaburzenie z przewagą myśli (obsesji) czy ruminacji natrętnych (F42.0)
- zaburzenie z przewagą czynności natrętnych (kompulsje) (F42.1)
- myśli i czynności natrętne, mieszane (F42.2)
Pokrótce omówmy charakterystykę tych najpopularniejszych.
Fobia społeczna – osoba, która się z nią zmaga, odczuwa lęk w sytuacjach, które są społecznie angażujące. Strach przed kontaktem z innymi ludźmi wynika m.in. z obawy przed kompromitacją, negatywnym osądzaniem, sprawieniem wrażenia nienormalnego/nienaturalnego zachowania. Chorzy na fobię społeczną nie lubią wystąpień publicznych, unikają jedzenia w towarzystwie, nie lubią pracy w grupach, rzadko wtrącają się do dyskusji.
Specyficzne fobie – są to wszystkie fobie ukierunkowane na konkretnymi obiektami lub zjawiskami. Dobrymi przykładami jest np. lęk przed pająkami (arachnofobia) lub ciasnymi pomieszczeniami (klaustrofobia).
Zespół lęku uogólnionego – powyższe lęki mają konkretny zakres czynników powodujących lęk, natomiast z lękiem uogólnionym jest o tyle problematyczny, że nie ma konkretnej przyczyny, a lęki często nie ma rozsądnego uzasadnienia.
Leczenie zaburzeń lękowych
Zaburzenia lękowe leczone są zazwyczaj lekami uspokajającymi i/lub psychoterapią. Wśród leków prym wiodą antydepresanty z grupy SSRI oraz benzodiazepiny, które mają wysoką skuteczność. W przypadku benzodiazepin niestety występuje duże prawdopodobieństwo uzależnienia, dlatego psychoterapia stosowana równolegle z farmakoterapią jest mocno wskazana, ponieważ pozwala skrócić czas stosowania leków i zmniejszyć ryzyko konieczności ich powtórnego stosowania. Najczęściej podejmowana jest terapia w nurcie behawioralno-poznawczym.
W przypadku objawów, które nie mają skrajnych objawów, niektórzy najpierw próbują różnych suplementów o działaniu przeciwlękowym i uspokajającym. Wśród nich wyróżnia się adaptogeny, takie jak ashwagandha, holy basil i gotu kola, oraz inne zioła, jak męczennica cielista, magnolia, tarczyca bajkalska czy melisa. Za skuteczne uważa się też aminokwas teaninę, pregnenolon oraz magnez.
Źródła:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Zaburzenia_lękowe